Sofiko & Oleksandr

Sinds het begin van de oorlog zijn al tientallen gevluchte Oekraïners bij Lidl aan de slag gegaan. Zo ook Sofiko (35) en Oleksandr (35). Het stel komt via Polen terecht in Weert. Om zoveel mogelijk de draad van het leven op te pakken, willen ze graag aan het werk. Bij het Lidl-distributiecentrum in Weert krijgen ze die kans. Ze werken er in een heel divers team. Hoe bevalt het werk hen? En hoe gaan leidinggevenden Maciej (39) en Hans (33) om met collega’s met allerlei achtergronden op de werkvloer?

Sofiko: “Zes maanden geleden kwamen we aan in Nederland. Onze stad Tsjernihiv, zo’n 150 km ten noorden van Kiev, ligt dichtbij het front. Het is er niet veilig. Voor ons appartement waarin we in Oekraïne woonden hebben we heel hard gewerkt. Lange tijd ook in het buitenland, zoals in Israël, Schotland, zelfs al een keer een paar maanden in Nederland…”

Oleksandr: “… We sorteerden toen bloembollen.”

Sofiko: “Ik heb daarna altijd het gevoel gehad dat we op een dag terug zouden keren naar Nederland.”

Oleksandr: “Nu verblijven we samen met onze twee zoontjes in de opvanglocatie, hier in Weert. De jongens gaan daar ook naar school.”

Rondleiding in het DC

Sofiko: “We wilden graag aan het werk, zodat we voor onszelf kunnen zorgen en zelf eten kunnen kopen. In de opvang hoorden we van een ander Oekraïens stel dat werken in het Lidl-distributiecentrum leuk is. Dus vertelden we de vrijwilligers van de opvanglocatie dat we dat ook graag wilden.”

Hans: “Samen met de gemeente Weert organiseren we rondleidingen, met een tolk, voor Oekraïense vluchtelingen die aan het werk willen. Zo krijgen ze een goede indruk van wat het werk inhoudt. Vervolgens kunnen ze solliciteren. We konden dit snel organiseren omdat we al eerder met gemeente Weert samen rondleidingen hebben georganiseerd voor statushouders. Dat was een succes.”

Sofiko: “We werken nu als orderverzamelaar in de koeling. We verzamelen sap, melk, vlees. Het werk is niet heel zwaar, maar je moet wel nauwkeurig werken, want het is natuurlijk belangrijk dat de order klopt. We hebben geen last van de kou, want we krijgen extra warme werkkleding. Het leukste aan het werk is het team. Er is een goede sfeer. En onze leidinggevenden zijn heel behulpzaam. Toen er in de situatie van de kinderen iets veranderde kon ik mijn contract aanpassen, dat was fijn. Het werk zorgt voor stabiliteit. Ik werk vijf dagen per week en ik krijg mijn salaris op tijd. Dat geeft rust.”

De deur staat altijd open

Oleksandr: “Ik vind het fijn om samen met mijn vrouw in een team te werken. We hebben dezelfde werktijden, dus we kunnen gelijk opstaan en samen naar werk reizen. En Sofiko spreekt beter Engels dan ik, dus als ik iets wil weten op het werk dan kan zij mij daar ook bij helpen. En we kunnen samen en met de andere collega’s lunchen.

Sofiko: “…Het is een lange tafel, we komen daar samen en het is gezellig. Maar natuurlijk praten we ook wel met Oekraïense collega’s over de oorlog. We kijken het nieuws elke dag. Je kunt niet niet kijken, maar het is heel zwaar. Er is zoveel kapot. Ook onze hele wijk. Alleen ons huizenblok staat nog overeind, maar hoe lang nog? Die onzekerheid is heel moeilijk. We hebben geen idee wat de toekomst brengt.”

Hans: “Als medewerkers een keer zorgen of problemen hebben dan kunnen ze altijd terecht bij Maciej, de teammanager of bij mij als manager operations. Als we de indruk hebben dat iemand niet lekker in z’n vel zit maar het lastig vindt om daarover te praten dan kan dat soms met hulp van een collega die ze vertrouwen, of een tolk via de gemeente. Op die manier kunnen wij er rekening mee houden en bijvoorbeeld schuiven in de werktijden. Onze deur staat in elk geval altijd open.”

“Ik zie de mens in de mens”

Maciej: “Ik kijk altijd naar de mens in mijn collega’s. Het zijn geen robots. Het is een uniek en heel divers team. Zes jaar geleden was ik hier zelf nieuw uit Polen. Als kind heb ik al eens op een schriftje geschreven dat ik later naar Nederland wilde, ook al wist ik denk ik niet eens waar Nederland lag, haha. Ik begon als orderverzamelaar op uitzendbasis, heb hard gewerkt om een vast contract te krijgen, kreeg de kans om mijn reachtruckcertificaat te halen en nu werk ik als assistent teammanager op de afdeling koeling en diepvries. Ik wil mijzelf altijd ontwikkelen. Ik heb ook vanuit Lidl verschillende cursussen Nederlandse taal gevolgd. Als ik de kans krijg om binnen Lidl verder te groeien in functie, waarom niet? Ik wil het altijd proberen. Maar ik ben sowieso heel blij als assistent teammanager. Ik geef leiding aan collega’s van over de hele wereld. Nederland, Polen, Sierra Leone, Suriname, Sri lanka, Slowakije, Portugal, en nog veel meer. Ik kan ze allemaal opnoemen, omdat ik de mensen persoonlijk ken. Soms is het leidinggeven aan zo’n divers team een uitdaging, maar het geeft me ook veel voldoening.”

Een beetje inleving helpt

Maciej: “We spreken, Nederlands, Engels, Pools… Oekraïens en Pools lijken op elkaar. Daarom kan ik ook wat makkelijker met mijn Oekraïense collega’s communiceren. Ik vind het belangrijk om communicatieproblemen te voorkomen. Daarom leer ik steeds wat vreemde talen en communicatietechnieken bij. Ik heb voor mijzelf en voor mijn team een lijstje gemaakt met een aantal woorden in verschillende talen. Eenvoudige dingen als hoi, goedemorgen of: “wat heb je nodig?” Een paar beleefdheidsvormen maakt al verschil. Het vergroot mogelijkheden om samen te werken en verkleint de afstand.”

Hans: “We hebben het proces van orderpicken ook toegankelijker gemaakt voor collega’s die het Nederlands, Engels of Pools nog niet zo goed beheersen. Ze kunnen van een scherm aflezen waar ze alle producten van de order kunnen vinden. Dat is beter te begrijpen dan gesproken informatie via de headset.”

Maciej: “Mijn belangrijkste tip is ook om werkzaamheden stap voor stap voor te doen in plaats van in woorden uit te leggen. Dat kost misschien wat meer tijd, maar het resultaat is ook beter!”